Korte film: In Impulsators verwerpt Robakowski de narratieve filmvorm en de representatieve functie in de geest van zijn radicale manifestaties tegen het illusoire karakter van de traditionele film uit de jaren zeventig. Proef, Proef II. Net als Impulsators zijn deze niet-camerafilms ontstaan als gevolg van perforatie van filmmateriaal, waardoor op een gewenste manier het licht van de projector doorlaat, dat op zijn beurt op het netvlies wordt ‘gefixeerd’ en nabeelden produceert. De beweging van het filmmateriaal genereert levendige flikkeringen die rechtstreeks op het lichaam van de kijker zijn gericht, boven hun verbeelding. Ondergedompeld in het tranceritme wordt de impulsator een nieuwe psychofysische kracht.