Gebruikmakend van de impressionistische technieken van IN THE CITY OF SYLVIA (als SYLVIA een riff was op de 'stadsfilm', zou de meer geminiaturiseerde MEMORIES een 'straathoekfilm' kunnen worden genoemd), gebruikt Guerín een verontrustend incident in zijn buurt in Barcelona om een rijk tapijt aan elkaar te rijgen over muziek, cultuur, gemeenschap, de kwetsbaarheid van het leven en de vasthoudendheid van het leven.